De motivatie om diëtiste te worden begon eigenlijk door zelf naar een diëtiste te gaan. Ik besloot om een veganistisch eetpatroon te volgen, maar gebrek aan kennis en juiste informatie zorgde ervoor dat ik allerlei tekorten en lichamelijke ongemakken ontwikkelde. Als gevolg hiervan kreeg ik een verstoorde relatie met eten. Zo kwam ik bij een diëtiste terecht die mij hielp om terug een gezonde relatie met eten op te bouwen. Aan de hand van educatie, wetenschappelijk onderbouwd voedingsadvies en supplementen begeleidde ze me opnieuw naar een gevarieerd eetpatroon.

Het beroep diëtiste sprak me vanaf de eerste consultatie onmiddellijk aan. Het leek me enorm fijn om een 1-op-1 relatie op te bouwen, en anderen te kunnen helpen met het verbeteren van hun gezondheid en levenskwaliteit. Het leek mij een beroep met veel voldoening. Vanaf toen bleef het idee om diëtiste te worden door mijn hoofd spoken, en is het ook nooit meer verdwenen. Omdat ik toen al in een andere bacheloropleiding zat, heb ik het idee laten varen en de opleiding verder afgemaakt. Maar zoals dat meestal gaat, bleef het gevoel van een gemiste kans me achtervolgen. Daarom heb ik 100% voor mijn droom gekozen onder het motto: 'Je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan dan dat je spijt hebt van de dingen die je niet hebt gedaan'. Ik studeerde met trots af als diëtiste aan de AP-Hogeschool in Antwerpen, en heb hier nog geen moment spijt van gehad 😉.